Deel 24 Thailand-Cambodja
Michaëla werd op haar verzoek door Christiaan geïnformeerd over de afpersing door de politie, verschillende politieagenten, wel allemaal van het zelfde bureau. Parichat had zich beklaagd bij de leidinggevende op het bureau maar dit had allemaal niets geholpen.
Hebben jullie geen politici, leger- of politiemensen in jullie klantenbestand vroeg zij hem, ik zelf zal mijn contact vanavond benaderen of hij nog wat kan doen. Christiaan zei het te gaan onderzoeken, politie- en legermensen van een lage rang konden hun prijzen niet betalen dus daar hadden ze zakelijk geen contact mee en van de hogere rangen misschien wel maar als ze de praktijk zonder uniform bezochten dan werd het moeilijk. Christiaan zou een lijst van klanten gaan maken waarvan ze niet wisten wat hun beroep was en daar wat nader onderzoek naar te doen. Ook vroeg ze Christiaan hoe het kwam dat Tou zo veel jonge slaafjes had, dat is een effect van één van haar neven activiteiten zei hij. In het dorp waar ze vandaan komt leent zij geld uit tegen woekerrente, dat verdient zo goed dat Parichat het ook is gaan doen. Soms geven arme mensen een kind als onderpand, Tou kiest dan meestal een jongetje en heel soms een meisje. Tou is nu eigenaar van veel huizen en rijstvelden in en om het dorp, het is niet goed voor je reputatie maar dat doet haar niets, door haar kledingkeuze en gedrag werd ze toch al met de nek aangekeken en nu is haar familie de rijkste van het dorp.
Toen Christiaan weg was belde Michaëla haar kennis, de oude politie kolonel, en beval hem om 3 uur die middag te komen.
Met behulp van Herman kleedde ze zich om, Michaëla had in de villa veel werkkleding en gewone kleding, dat maakte het heen en weer reizen een stuk makkelijker. Om 1 uur had ze een afspraak met een 70 jarige Engelsman, een echte pijnslaaf die het merendeel van zijn tijd doorbracht in Thailand op de golfbaan en regelmatig de villa bezocht, bij voorkeur bij Michaëla, maar Tou had hem ook wel behandeld. Er werd gebeld en Herman nam de telefoon op en meldde aan zijn Meesteres, dat de cliënt gearriveerd was. Herman kreeg de opdracht om hem op te halen en hem in de lounge te laten zitten. “Vertel hem dat ik er aan kom als het mij schikt” zei ze tegen Herman. Michaëla had altijd een afspraak van een uur met Sean, eerst praatten ze altijd even met elkaar, hij kwam voor de pijn maar ook voor een gesprek. Ze kleedde zich voor zijn afspraak altijd als een strenge Gouvernante, lange plisseerok en een hooggesloten blouse en pumps, alles in het zwart, ze had ook een hoedje op met een voile, voor de gelegenheid had ze een sigarettenpijp en hier rookte zij haar sigaretten in.
In feite deed ze dit voor zichzelf want ze had ook wel eens een micro kort rokje aan gehad, het maakte hem eigenlijk niet zo uit, ze had ook nog nooit een erectie bij hem gezien, hij kreunde alleen een beetje en hij had nog nooit om genade gevraagd, ook had hij nog nooit aangegeven wat zijn kicks waren. Het enige wat ze wist is dat hij een pijnslaaf was en hij kwam altijd terug dus het was waarschijnlijk wel goed. Eenmaal had hij gezegd dat zij een gedistingeerde Meesteres was. De man wist ook niet van de verassing die Michaëla onder haar rok had, ze had wel meer van dit soort slaven. De afwisseling hield het werk voor haar ook aantrekkelijk, na het gesprek over golf, Europa en politiek ging ze met hem aan de slag, in 40 minuten sloeg ze de oude man zo onbarmhartig hard met haar zwepen, rietjes, mattenkloppers over zijn gehele lichaam ook de voorkant nam ze onderhanden, behalve de delen van zijn lichaam die buiten zijn kleding getoond werden. Hij was niet geblinddoekt en keek haar de hele sessie aan, haar massieve erectie kon hij niet zien omdat haar rok wijduitstaand was, na de geseling behandelde ze hem met Electro, stroom op zijn tepels, pik en ballen zelfs een insert in zijn pisbuis waar ze stroom opzette, de oude man was vastgebonden met zijn handen omhoog vastgemaakt met boeien aan een haak, hij moest op zijn tenen staan. Bij de stroomstoten kronkelde zijn hele lichaam als een kurkentrekker zo een pijn diende ze hem toe totdat hij volkomen out raakte, hangend aan zijn boeien en door zijn knieën gezakt.
Michaëla was op dat punt zo geil geworden dat ze zich door een jong Thaise slaafje liet pijpen onder haar rok, ze zorgde ervoor dat Sean dit niet meekreeg. Binnen 5 minuten spoot ze het jongetje in zijn keel. De jongen moest samen met Herman de slaaf losbinden en weer bij brengen en als dit niet zo snel ging schopte zij hem in zijn zij en in zijn kruis. Ze zag Sean, als hij weer wat opgeknapt was, terug in de lounge waar hij de betaling deed en haar bedankte en afscheid van haar nam. Hij betaalde haar altijd in dollars en soms in euro’s wat haar deed vermoeden dat deze pensionado nog zakelijk actief was, of misschien speelde hij golf voor geld. Zoals altijd werd hij weer door een taxi opgehaald.
Martin stond ondertussen in zijn kooi naar de sessie van meesteres Tou te kijken, de enige pijn die hij had, werd veroorzaakt door het kuisheidkooitje als hij een erectie kreeg. Door de hoofdkap, mondgag en de kooi waarin hij stond kreeg hij de vreemde sensatie dat hij alles meekreeg van wat er in de kerker gebeurde maar dat het was alsof hij er niet echt bij was.
De Thaise Meesteres was een schoonheid met haar lange zwarte haar en rode lippen en zware oogmake up, Martin kon zien dat de Thaise man, voor haar knielend, angst in zijn ogen had, zij spuugde in zijn mond en hij moest het doorslikken, het jonge meisje wat bij hem het kooitje om zijn lul had gedaan was ook aanwezig. Het meisje was zeer geil gekleed in een kort schoolmeisjes rokje, een blouse zover geopend dat hij haar borstjes kon zien in een leren BH, ze droeg zwarte lakpumps met bandjes en blokhakjes, hij schatte haar nu toch wat ouder. Het meisje assisteerde de Meesteres met het vastbinden van de slaaf aan het kruis, de man had een niet zo grote penis maar die stond de hele sessie wel stijf, hij werd niet hard geslagen alleen wat corrigerende tikken.
De sessie bestond uit tepel marteling met naalden die ook door zijn penis en ballen werden gestoken, zware gewichten aan de tepels en ballen, deze slaaf schreeuwde het uit van pijn, na een uitvoerige en zeer pijnlijke elektro behandeling moest hij op het einde met zijn rug op de grond gaan liggen en plasten beide dames de slaaf over zijn hele lichaam en in zijn mond hierna trok het meisje de slaaf af tot hij klaar kwam, Martin zag het sperma spuiten en in klodders op zijn buik komen, voor het eerst zag Martin de geschoren kutjes van beide dames, een jong Thais slaafje moest de slaaf schoonmaken. Het jonge slaafje was helemaal naakt en toen hij langs liep met de slaaf aan een halsband op weg naar de douche, zag Martin dat de jongen een kleine stijve lul had.
Michaëla ontving de kolonel in haar lounge, hij knielde voor haar, kuste haar naaldhakken en ging op bevel van Michaëla tegenover haar zitten. Michaëla legde in kort het probleem van de afpersingen door de politie uit en vroeg hem of hij haar kon helpen dit probleem op te lossen. Hij beloofde om het te proberen maar zijn invloed was natuurlijk niet zo groot meer. Hij nam buigend afscheid van haar en werd door Herman begeleid naar zijn auto, zijn chauffeur had in de schaduw onder wat bomen op hem staan wachten.
Martin bleef alleen achter in de kerker met de beide dames, Tou sprak in het Thais met haar assistente en vertrok naar boven, het meisje kwam hem bevrijden en nam hem mee aan zijn halsband terug naar zijn kamer. In zijn kamer lag op zijn bed een map en een werkpak, bestaande uit een broek en een hemd onder zijn bed stond een paar teenslippers. Het meisje sprak redelijk Engels en vertelde hem zich om te kleden, en wees hem ook op de teenslippers, verder gaf ze de map aan hem en vertelde hem te studeren in de map.
Verder moest hij wachten tot hij gehaald zou worden, hij kon trouwens vrij in en uitlopen, in het gebouwtje waar zijn kamer was, logeerde nog een Europeaan, die zag hoe hij aan zijn halsband werd teruggebracht, de man zat een sigaretje te roken op de veranda maar hij knielde voor het meisje die met hem kwam langslopen, zij negeerde hem volkomen.
Martin had zich omgekleed en ging ook naar buiten naar de veranda om een sigaretje te roken, de man, een Duitser bleek later, zat er nog. Martin zat begrijpelijk met nogal wat vragen, het was duidelijk dat hij toestemming moest hebben van een Meesteres om met haar te mogen praten, dus een dergelijk gesprek zou niet zo soepel gaan. Gelukkig was de Duitser nieuwsgierig en zat ook wel om een praatje verlegen, zo kwam Martin er achter dat Otto een slaaf was van Meesteres Wannapah en dat hij nu voor de tweede keer voor een periode van 3 weken in Thailand was als slaaf van haar, Otto wist redelijk veel, hij kon Martin vertellen dat het meisje die hem gebracht had Tik heette en dat ze de status van Meesteres had maar eigenlijk nog in opleiding was als Meesteres en veelal functioneerde als assistente van Meesteres Tou. Otto vroeg hem of Tou zijn Meesteres was of die Meesteres met wie hij hier arriveerde. Ik ben sinds kort slaaf van Meesteres Michaëla, zei hij eigenlijk met trots, het verbaasde hem zelf dat hij dit zo voelde, maar dat hij komende week opgeleid zou worden door Meesteres Tou.
Otto wilde wat zeggen maar hij ging snel op zijn knieën voor een wat oudere Thaise dame, ze was niet echt gekleed als Meesteres, meer als lerares. Ze werd begeleid door een slaaf die een parasol voor haar ophield. Deze Meesteres was voor Thaise begrippen erg lang, ze was volkomen in het wit gekleed, ze droeg ondanks de warmte een lange witte satijnen plooirok, een hooggesloten blouse en korte witte laarsjes met hoge hakken, en ook ondanks de warmte droeg ze witte nylonkousen. Martin die ook op zijn knieën zat fantaseerde dat ze jarretelles had. Ze liet Otto uitvoerig haar laarzen kussen en sprak hem in het Duits aan, ze sprak nogal streng, Otto moest zich nu meteen in de keuken melden en moest Martin met zich meenemen. Hierna beval zij Martin om haar voeten te aan bidden, na 5 minuten gaf ze Martin een tik met haar rijzweepje en zei in het Duits “Ga met hem mee” en ze wees hierbij Otto aan. Ze draaide zich om en liep met haar slaaf naar het hoofdgebouw, de villa.
Wat Martin opviel was dat alle slaven een zelfde soort pak aan hadden alleen een andere kleur, Martin vroeg dit aan Otto, blauw is Meesteres Michaëla, grijs Meesteres Parichat, groen meesteres Tou, beige voor mijn Meesteres en bruin is voor alle andere slaven. Martin had een bruin pak aan omdat hij nog niet ingedeeld was.
Gezamenlijk liepen ze naar de keuken en daar ontmoette hij Herman weer die nu net als hij in hetzelfde soort pak liep, Herman had ze aan zien komen lopen over het gras, hij nam Martin apart en vertelde hem alleen over kort gemaaid gras te lopen en op te passen bij regen er zijn nogal wat giftige slangen in Thailand. Herman nam hem mee naar het verblijf van Meesteres Michaëla en vertelde dat ze hem verwachtte. Herman klopte aan “Binnen” hoorde ze, hij deed de deur open en liet Martin binnen, na geknield te hebben keerde hij terug naar de keuken waar hij de voorbereidingen van het diner begeleidde, het eten voor Martin en Otto kwam ook uit deze keuken.
Martin kroop naar de grote rieten stoel en bleef diep geknield voor haar, hij mocht van Michaëla op een klein krukje zitten. Michaëla vertelde hem de kosten van twee sessies met haar en een week verblijf in de villa met training van Meesteres Tou. Een flink bedrag bij elkaar, hij mocht kiezen om de villa te verlaten dan moest hij de sessies betalen en er zou een taxi voor hem gebeld worden. Als hij besloot te blijven dan kreeg hij na een week weer de gelegenheid om te kiezen, hij mocht natuurlijk weg wanneer hij wilde maar was dan wel een week aan kosten kwijt. Martin was een half jaar geleden gescheiden, financieel wel veel kwijt geraakt, maar hij had nog genoeg over. Geestelijk had de scheiding hem toch ook wel aangegrepen, zijn vrouw had hem verlaten voor een veel jongere man en na verloop van tijd zocht hij avontuur en hoopte dat hier in Thailand te vinden, nu avontuur was dit wel, wel anders dan verwacht maar er kon hem weinig gebeuren dus hij besloot te blijven. Herman zou vanavond nog het geld bij hem cash ophalen. Zij wist van Herman dat hij het bedrag in euro’s bij zich had.
Toen hij de kamer verliet kwam hij buiten de dame in het wit tegen, hij knielde voor haar, “Tiefer sklave” zei ze tegen hem en sloeg hem met haar zweep op zijn hoofd, hij lag nu met zijn hoofd op de stenen vloer en voelde haar laarsje in zijn nek, zij draaide haar hak rond in zijn nek en liep toen verder, zij klopte aan bij Michaëla en ging naar binnen.
Martin voelde de pijn op zijn hoofd, zijn nek voelde aan alsof hij een schaafwond had, hij realiseerde zich dat het in de buurt zijn van een Meesteres nogal pijnlijk kon zijn, hij nam zich voor de villa deze week zo veel mogelijk te mijden. Hij ging terug via de keuken naar zijn kamer om het geld klaar te leggen voor Herman. Herman kwam even later nam het geld in ontvangst en zei morgen om half 6 wordt je gewekt en half zeven sta je klaar op de waranda, ontbijten doe je in je kamer, straks wordt je diner gebracht dat kan je op je kamer op eten of in de gemeenschappelijke ruimte. Bordjes etc. zet je op het aanrecht in de gemeenschappelijke ruimte. “Tot volgende week” zei hij en keerde terug naar de villa.
Bij het diner waren alle belanghebbende bij de praktijk maar eigenlijk ook in de produktie maatschappij, die Günther ondersteunde in Thailand en in Cambodja. In werkelijkheid hadden ze Günther alleen maar nodig voor zijn japanse contacten en omdat hij de regisseur leverde, die was voorlopig echt onmisbaar. Tou deed een voorstel voor de slaven verdeelsleutel; ze wilde 50% op haar conto nemen en de rest op de praktijk afschrijven, ze zou geleidelijk het aantal slaven tot 10 terugbrengen, dit gaf het recht aan de andere Dames om ook 5 slaven op rekening van de praktijk te declareren, dit was slechts een klein bedrag per slaaf anders zou het geen bezuiniging worden. Verder zal ze het politieprobleem aankaarten bij haar politicus, Christiaan en Wannapah gaan de slavendossiers updaten met relevante informatie desnoods met behulp van privé detectives.
Na het Diner en overhandigen van haar kado’s nam Michaëla afscheid en ging terug naar haar hotel.
De volgende morgen na het ontbijt checkten Michaëla en Herman uit en vertrokken met een limousine naar Chon Buri, waar ze overstapten op een wat minder luxueuze auto van buiten gezien althans, het interieur was even luxueus als de limousine, in totaal 6 uur reden ze naar hun bestemming in Cambodja.
Bij aankomst werd ze ontvangen door Günther, hij begeleidde haar naar haar kamer en overhandigde haar de scripts, een wat belachelijke procedure want ze had de scripts grotendeels zelf geschreven. Michaëla gaf Herman de opdracht een bad voor haar klaar te maken, ondertussen nam zij de scripts door, het algemene verhaaltje en de specifieke scènes waarin zij zou spelen. Zij zou in 7 dagen 2 films opnemen en gaste zijn in een derde.
Na een kort bad waarna Herman haar hielp aan te kleden in haar joggingpak nam zij weer plaats in haar fauteuil om verder te lezen in het eerste manuscript toen er op de deur werd geklopt, Herman deed op een gebaar van Michaëla open en meteen liep Diana langs hem heen naar Michaëla die geen tijd had om op te staan want Diana hing al om haar nek en begroette haar voormalige mentrix enthousiast, ze hadden elkaar nu meer dan een jaar niet gezien.
Diana en haar stiefmoeder Madelon waren altijd loyaal aan Michaëla gebleven ondanks het succes dat ze hadden gekregen, Diana had een klapper gemaakt in Azië en haar stiefmoeder had een mooi huis in Katwijk met een uitgebreide slavenstal die ook aardig rendeerde.
De dames waren van elkaar niet op de hoogte dat ze deze week samen op deze locatie zouden zijn, Günther wist ook niet dat ze elkaar kenden.
Diana woonde 9 maanden per jaar in Japan samen met haar broer Paul en haar slaaf Ruud, de voormalige vakkenvuller, ze werkte daar samen met Reina, een oude vriendin van Michaëla.
Michaëla en Diana wisselde wat nieuwtjes uit en vertelden elkaar ook wat ze zakelijk zoal deden. Wat Michaëla opmerkelijk vond was dat Diana haar broer Paul nu al 6 jaar als haar vaste slaaf had, ze had haar broer destijds ingeruild voor een andere slaaf, Ruud, dit omdat Paul het zelf wilde en ze zelf ook dacht dat het eigenlijk niet kon haar eigen broer als slaaf.
Na een jaar kwam Paul terug en wierp zich voor haar voeten en vroeg om genade en of zij hem weer als haar slaaf wilde. Gelukkig gebeurde het in haar praktijkruimte in Katwijk en niet op straat midden in Leiden. “Als ik je weer accepteer dan is het als totaalslaaf en voor de rest van je leven en ga nu naar je moeder en biedt daar ook je diensten aan, als ik beneden kom en ik je laat knielen dan is je lot beslecht” zei zij glimlachend tegen hem terwijl hij haar laarzen likte.
Bij benedenkomst zag ze Paul zwijgend tegenover zijn stiefmoeder zitten, hun vader Peter zat geknield voor haar met een dienblad, ze realiseerde zich dat er meer aan de hand was dan alleen de terugkomst van Paul. Toen Paul stopte met haar slaaf te zijn stopte zij ook met het domineren van haar vader, het zelfde als bij Paul vond ze dat haar vader niet haar slaaf kon zijn. Echter behandelde ze hem daarna ook niet echt als haar vader maar meer als een bediende.
Het feit dat Paul hier met Diana was betekende voor Michaëla dat hij haar totaalslaaf was geworden en dat zei ze dan ook tegen Diana, maar er was meer, Madelon accepteerde haar stiefzoon alleen als slaaf als Diana ook haar vader weer als slaaf aannam. Hierop liet Diana haar broer voor zich knielen en zei dat hij mee moest gaan met Meesteres Madelon, Peter haar vader nam ze mee naar zolder.
Op de vraag van Michaëla hoe dat nu ging antwoordde Diana “Ik ben heel gelukkig zo” na dit gezegd te hebben stond ze op, ze moest zich omkleden, over 45 minuten repetitie en opnames.
Michaëla had om 11 uur s‘ avonds opnames en probeerde na het vertrek van Diana nog wat te slapen, gelukkig had deze oude Franse villa wel airconditioning in de kamers.
Om 10 uur werd ze gewekt door haar slaaf, ze friste zich snel op en trok haar joggingpak weer aan, aan haar voeten had ze teenslippers. Herman begeleidde haar naar een ruimte die voor kleding en visagie was, het was erg druk in de ruimte. Günther stelde haar voor aan haar kleedsters en visagiste, de dames waren zeer professioneel en keken niet op dat Michaëla een penis had. Hierna ging ze meteen door naar de opname studio, het verhaal van de film was dat ze huurmoordenares was voor een Chinese triade in Hong Kong, de baas van de bende was een sadist en wilde dat de straffen en ook de executies bijzonder wreed zouden zijn, in de film wist alleen de baas dat de blonde huurmoordenares een shemale was, haar hulpje wist hier ook van want die wordt regelmatig door haar bestraft en op hardhandige wijze misbruikt, sommige van de slachtoffers kwamen er vlak voor hun dood achter dat ze een shemale was. Alle bendeleden waren bang voor haar, ze had al meerdere bendeleden in hun bijzijn geëxecuteerd, hierbij was ze altijd hetzelfde gekleed. Voor de opnames werden twee camera’s gebruikt, alle belangrijke bendeleden zaten aan een lange tafel met aan het hoofd de baas, de acteurs waren niet zo ervaren in dit soort opnames dus het moest een paar keer over, belangrijk was dat als Michaëla binnenkwam en de bendeleden haar outfit van beul herkenden, ze angst in hun ogen kregen en wat onrustig zouden worden.
Toen zij geheel in het zwart gekleed binnenkwam in haar lerenrok met split, zwarte laarsjes, zijden blouse met decolleté en zweepje in haar hand, waren ze allen erg onder de indruk, dat filmde goed. Sommige, echte slaven, kregen toch wel wat angst in de ogen dus al met al verliepen de opnames redelijk snel. De executie ging doormiddel van een garotte, die ze tergend langzaam bediende, een lagere baas had gestolen en die werd dus naar binnen gebracht om te worden bestraft, achter de baas ging een gordijn open en daar stond op een verhoging de executiestoel, de man werd vastgebonden aan de armleuningen zijn benen bleven los voor het filmisch effect, Michaëla legde man een wurgband om zijn hals en begon op een teken van de baas langzaam de band aan te draaien de man smeekte om zijn leven in het chinees, dit was zijn tekst natuurlijk, hij plaste van angst in zijn broek, via een slangetje in zijn broek maakte ze hem nat, de wurgband was van binnen voorzien van spikes dus het aandraaien ging in werkelijkheid steeds meer pijn doen, de beweging van zijn lichaam door het koude water en de toenemende pijn werden versterkt omdat zijn benen redelijke bewegingsvrijheid hadden, het schreeuwen van de arme man was echt en werd steeds luider, de aanwezigen raakte onder de indruk, de executie duurde 20 minuten totdat de man stierf in de film, hij viel natuurlijk flauw van de pijn en toch ook wel ademnood. De regisseur die wist dat Michaëla erg opgewonden zou worden van de actie wilde meteen achter het gordijn dat weer gesloten was een pijpscene opnemen, Michaëla liet zich pijpen door haar Chinese assistent met op de achtergrond de geëxecuteerde. Op film moest het klaarkomen altijd buiten het lichaam, Michaëla spoot haar assistent dus in zijn gezicht, later werd dit met kunstsperma nogal aangedikt. Na een pauze waarin ze zich weer wat opgefriste, was er een opname waarbij ze van de baas de opdracht kreeg om de vrouw van de dief bij wijze van voorbeeld te executeren, na haar eerst te martelen voor meer informatie en haar te verkrachten. Alle gesprekken die ze met de baas zou hebben in de film werden achter elkaar opgenomen, wel wat verkleedwerk, wat meubilair vervangen etc. Ook nam ze die avond nog een bestraffing van een bendelid op, dit slachtoffer moest ze als straf 400 zweepslagen toe dienen, de man kon de rest van de week niet meer gebruikt worden, hij werd echter alleen betaald voor deze scene, de rest van de week had hij nodig om te herstellen voordat hij weer naar huis kon. Wat de man zou krijgen voor deze scene wist Michaëla niet, het interesseerde haar ook niet, ze was alleen in een soort dungeon met de man, haar assistent zat niet in deze scene, het werd opgenomen met een kleine camera, door een assistent cameraman, een geluidstechnicus en wat helpers wel wat vaste camera’s die continu draaiden, de opnames duurde totaal 4 uur inclusief met pauzes, de zweepslagen waren echt en hard, dit was geen fake opname, het geluid was nodig; het geschreeuw van de arme man en het geluid van de zweep.
De pauzes waren nodig om de conditie van het slachtoffer te controleren, Michaëla had een ultra kort plooirokje aan met laarzen tot over haar knie, een zwart korset van leer waarin haar borsten naakt waren, haar tepels waren groot en hard, na de derde en laatste pauze neukte zij hem in zijn gehavende mond terwijl hij hangende aan zijn armen en handen op zijn knieën voor haar zat, toe ze klaar kwam spoot ze hem over zijn gebarsten lippen en in de striemen over zijn lippen en wangen, hierna takelde zij hem weer op en bond zij hem weer vast aan kruis, de arme man ontving hierna de laatste zweepslagen van haar, de man stierf aan het kruis (in de film dan), Michaëla liet hem hangen en verliet vervolgens de Dungeon en keerde terug naar haar kamer waar ze opgevangen werd door Herman, tijdens de opnames waarbij de gestrafte het uitschreeuwde van de pijn zag ze dat een paar van de professionele aanwezigen een flinke erectie kregen van wat ze zagen en hoorden. Michaëla douchte zich snel en ging meteen naar bed, ze overdacht dat met vijf meesteressen die films maakten van dit soort er al veel pijn geleden was door de slaven, ze waren pas een halve dag bezig geweest. De zweeppartij van Michaëla was goud waard voor Günther, hij kon het materiaal goed gebruiken ook in andere films.
Diana had in haar filmopname al vijf gevangenen geëxecuteerd door ze met een strop om hun nek op een stoel te laten staan en die vervolgens om te trappen, niets opwindender voor haar fans, dat zij als sadistische gevangenisbewaakster in een kort rokje zo tekeer ging. Haar broer Paul had ook een paar rollen in de films, hij was in Japan populair vanwege zijn uiterlijk en zijn grote lul, afgelopen avond had hij een rol gespeeld in een film van de Japanse Meesteres, ook een Meesteres met een piemel, in erectie was haar piemel 2 à 3x kleiner dan die van Paul, alleen was Paul de slaaf in de film en zij de Meesteres, ze hadden ook al in Japan met elkaar gewerkt en Paul hield van de smaak van haar sperma.
Halverwege de week kwam Günther in de problemen, voor de films moesten er ook buiten opnames worden gemaakt zoals ritjes met limousines en taxi’s, ook vertrek en aankomsten op vliegvelden etc. Van de Japanse Meesteres en Diana waren de opnames al in Japan gemaakt en die hadden de dames dan ook al ingeleverd van de Chinese en Koreaanse waren er opnames gemaakt bij aankomst in Cambodja en tijdens de reis naar de villa, de Chinese had ook al materiaal ingeleverd maar van de Koreaanse ontbrak essentieel materiaal en nu was ze ook nog ziek geworden. Michaëla en Diana waren te hulp gekomen en offerden hun spaarzame vrije tijd om het materiaal van de Koreaanse te ordenen, met veel moeite zouden ze misschien 1 film kunnen afleveren door nog wat opnames met een stand-in te maken. Door het script om te werken en al afgekeurde opnames toch te gebruiken kon de tijdsduur hetzelfde blijven, punt van zorg de kwaliteit, Günther verzocht aan Michaëla om dit op te lossen voor hem.
De tweede film, een dungeon film, daar hadden ze nog weinig opnamen voor gemaakt, dus die kon niet afgemaakt worden of met een andere Meesteres, Günther vroeg aan de Japanse opdrachtgevers wat die wilden, binnen het uur had hij antwoord, de Japanners wilden Diana.
Günther vertelden hen meteen dat Diana vanwege haar status in Azië 3x duurder was dan de Koreaanse. Dit wisten de Japanners en gaven hem toestemming om daar nog eens 5000 dollar boven op te doen.
De Koreaanse was met voedselvergiftiging afgeleverd in een privé kliniek, haar persoonlijke slaaf moest in de villa achterblijven, aan Herman had Michaëla de opdracht gegeven om de vriend van de Koreaanse te spelen, de Koreaanse sprak redelijk Engels anders had het niet gekund en dan hadden de opnames moeten stoppen. Herman gaf ook regelmatig updates aan Michaëla en gelukkig ging het al wat beter met haar en de volgende avond kon ze weer naar huis maar ze was nog behoorlijk verzwakt.
De opnames werden met een dag verlengd met alleen Diana, Michaëla en de Koreaanse die weer wat opnames kon doen. Michaëla regisseerde Diana in de dungeon film van de Koreaanse en tegelijk schoot ze beelden voor dungeon film van Diana zelf, het had Michaëla en de regisseur behoorlijk wat tijd gekost om de scènes goed te krijgen, sets moesten regelmatig omgebouwd worden anders zouden de twee films teveel op elkaar lijken dit was werk voor Günther, Paul en Ruud, aan Günther hadden ze trouwens niet veel, die was niet zo handig, gelukkig aan slaven geen gebrek.
Door al het gedoe kwam Michaëla in de slavenverblijven, ze was namelijk op zoek naar onbeschadigde slaven, de Chinese Meesteres had er iets teveel gebruikt en wat ze gebruikt had kon niet op korte termijn hergebruikt worden, ze deed de films voor hetzelfde salaris als de Koreaanse, alleen nadat deze films uitgekomen waren, zou dat drastisch veranderen.
De slaven die niet meer gebruikt werden, verbleven in een aparte barak om te herstellen en ze weer fit te maken voor hun thuisreis. Michaëla bezocht beide barakken want van een gemartelde kon je ook nog opnames maken. Ze had twaalf slaven nodig voor de dungeon film van Diana en de Koreaanse, ze kwam er vier tekort, ze maakte een lijstje voor Günther en liet het aan hem over om die mensen te benaderen voor een rol die de pijnlijkste ervaring in hun leven zou worden.
Die zaterdag maakte Michaëla ook haar laatste opname, de executie van de echtgenote van de dief, Michaëla als huurmoordenares in Hong Kong was gekleed als een mondaine dame in mantelpak met wijdvallende plooirok tot net boven haar knie, alles geheel in het grijs.
Ze reed met haar assistent naar het huis van de vrouw, zij bleef in de auto wachten tot de assistent aanbelde en toen de deur openging stapte zij ook uit, een oude man deed de deur open, de man kreeg een pistool tegen zijn hoofd gedrukt, de oude man liep gedwongen voor hen uit naar de huiskamer en daar troffen ze de echtgenote en een oudere dame, haar moeder bleek later. Deze oudere dame werd samen met de oudere man geboeid en gekneveld. Hierna begon het verhoor van de echtgenote die nu op haar knieën voor de moordenares zat, de assistent vertaalde de vragen van haar en vertaalde terug wat de jonge vrouw zei, Michaëla stond op, schoof met haar rechterhand haar rok wat omhoog en pakte haar pistool die met een holster aan haar been bevestigd was, een cameraman lag op de grond om dit goed te filmen, ze liep naar de oude man en schoot hem in het voorhoofd, de oude man viel zijdelings op de grond, veel kunstbloed. Ze keerde terug naar de jonge vrouw, ze gaf via haar assistent de vrouw het bevel om zich uit te kleden, voor het effect was de jonge vrouw sexy gekleed met jarretelles en een hold-up buste houder onder haar bovenkleding, haar assistent gaf ze het bevel om de oudere dame te executeren op haar teken. De jonge dame begon nu in het Engels tegen Michaëla te spreken, ze bood aan om alles te vertellen wat ze wist en dat deed ze dan ook. Michaëla haalde uit haar handtas een wurgkoord en deed dit om de hals van de jonge vrouw, deze moest zich vooroverbuigen op een stoel en werd toen door Michaëla hard genomen van achteren, de jonge vrouw schreeuwde het uit, in de ogen van de oudere dame, in werkelijkheid ook haar echte moeder, was ontzetting te zien. Deze scene met haar dochter was haar niet verteld, Michaëla genoot van dit gedeelte van de scene, de jonge Chinese vrouw had een nauw kutje maar die werd snel kletsnat, vervelend was dat een cameraman op een plank met wieltjes zo nu en dan tussen haar benen werd geschoven om daar opnames te maken. Tijdens de meedogenloze neukpartij trok Michaëla het koord steeds strakker aan en vlak voor de jonge vrouw stierf voelde ze haar moordenares klaarkomen en zag ze hoe haar moeder door het hoofd geschoten werd.
Michaëla wist dat dit een goede film was geworden!
Filmen was niet zo geweldig voor Michaëla, ze deed het voor het geld, alle crewleden om haar heen bij de opnames verstoorden voor haar het genot dat ze normaal van het Meesteres zijn had. Ook het feit dat ze in contact kwam met pornoacteurs en pornocrew sprak haar niet zo aan. Tijdens de opnamen van Diana’s dungeon films wat meer een werknaam was voor de speciale films waarvoor ze eigenlijk voor naar Cambodja waren gekomen assisteerde Michaela de Duitse regisseur bij de film, die origineel voor de Koreaanse was, dit was nodig omdat alles anders door elkaar zou lopen, de opnames bevatten castraties en levensechte executies, hier waren veel speciale requisieten voor nodig, veel make-up etc. Voor deze films gebruikten ze andere filmnamen want dit soort acties zouden hun werk als commerciële Meesteres kunnen schaden. Diana trad in deze films op met een zwarte en rode pruik, soms bleef de afgeranselde slaaf gewoon op de set en wisselde ze alleen van kleding en pruik en maakte gewoon opnames met dezelfde slaaf, Günther had maar één slaaf kunnen vinden voor deze opnames, dus eigenlijk drie tekort.
De film van de Chinese had een onthoofding, dit was moeilijk om levensecht te filmen en vereiste nogal wat tijd en uiteindelijk ook veel montage, maar ook voor deze films was er een doelgroep.
De rest van de zaterdag werd gebruikt om op te ruimen en schoon te maken, alle slaven werden hiervoor gebruikt daarna betaald en met busjes over de grens met Thailand gebracht de apparatuur en attributen en decorstukken werd opgehaald door de mensen van Parichat.
Alle Meesteressen en hun personeel hadden als eerste de villa verlaten en waren al in Bangkok toen er in de villa nog gewerkt werd. Günther en zijn regisseur hebben vervolgens nog twee maanden in Bangkok gewerkt aan de 10 films, echter als er een film klaar was leverde Günther aan de Japanners, want hij had toch wel cash geld nodig om zijn personeel uit te betalen want die kon hij niet te lang laten wachten. Hoewel Michaëla hem nooit volledig vertrouwde, was dat op financieel gebied niet nodig want hij was altijd correct en alles volgens afspraak. Diana kon van het geld wat ze verdiend had een appartement in Tokio kopen, Michaela kon haar schuldeisers verder afbetalen.
Bij terugkomst in Thailand werden Michaëla en Diana afgezet bij de villa, Diana zou twee dagen later met Paul en Ruud terugvliegen naar Japan. Michaëla had de gehele terugreis in de auto geslapen en ging daarna douchen en eten op haar kamer, Herman kreeg de opdracht om uitvoerig te informeren hoe het gegaan was met Martin, ze wist dat Martin nog in de villa was.
Diana had Paul en Ruud de opdracht gegeven zich in te richten in hun verblijven, te douchen daarna zich te melden bij haar verblijf. De hele avond liet Diana zich verder door haar twee slaven masseren en likken, ze liet zich ook neuken door Paul in het bijzijn van Ruud, die tot zijn grote afgunst dit voorrecht niet had. Haar rijzweepje gebruikte ze natuurlijk ter aansporing van haar slaven.
Michaëla wachtte op Herman in haar suite, ondertussen belde ze met de oude politiekolonel en vertelde hem dat ze weer in Bangkok was en dat ze hem de volgende dag op de afgesproken tijd verwachtte in de villa.
Herman sprak meer dan een uur met Martin, Martin was blij Herman te zien, hij was een week lang onder zwaar slavenregime geweest en hij was niet gespaard door de dames, hij zat vol striemen en blauwe plekken, ook in zijn gezicht. Meesteres Tou had zijn opleiding grotendeels uitbesteed aan het jonge meisje, Meesteres Tik, maar die was ondanks haar jeugd net zo streng als Meesteres Michaëla en die Meesteres Tou, gisteren was hij de hele dag de persoonlijke slaaf van Meesteres Tik, hij had ook voor de deur van haar kamer moeten slapen, hij had haar moeten baden, helpen met aankleden en haar meerdere malen moeten bevredigen met zijn tong. Hij had ook haar urine moeten drinken, hij had zich nog nooit zo vernederd gevoeld. Eerst voelde hij zich bezwaard omdat om dat de interactie met de jonge Meesteres voor hem toch iets was met wat voor hem toch een minderjarig meisje was, maar na deze week en na haar behandeling van hem dacht hij er toch wel anders over, het meisje had genoten en hij had geleden. Dit alles vertelde hij aan Herman die aan hem vroeg of hij ermee door wilde gaan. “Daar moet ik nog even over nadenken, zei Martin”, toen Herman gebeld werd door gezien zijn reactie duidelijk zijn Meesteres was “Ja, Meesteres we komen eraan”. “Ik denk dat je niet veel tijd hebt om na te denken, want we moeten ons melden”.
Michaëla had van ondertussen van Tou vernomen dat Martin in principe de laatste test was voor Tik en die was volgens Tou echt een natuur talent.
Herman liet Martin alleen achter bij de deur van Michaëla nadat hij aangeklopt had, “Kom binnen zei Michaëla”, Martin kwam binnen en knielde erg diep voor zijn Meesteres, “Kleed je uit slaaf” Martin kleedde zich geheel uit en wist toen dan zijn bedenktijd een idee-fixe van hem was, hij was gewoon de lijfeigene van deze Meesteres net zo als die Herman.
Michaëla was eerst nog van plan om hem de vraag te stellen zodat hij misschien toch nog wel wat bedenktijd kon claimen, maar door zijn onderdanige gedrag, als gevolg van de training en de uitwerking van die training op hem deelde ze hem mee, dat hij vanaf nu haar slaaf was en dat hij in opleiding zou komen voor totaalslaaf. Martin heeft haar de rest van de avond en de gehele nacht moeten dienen.
Twee jaar daarna heeft Michaëla Günther nog eenmaal gesproken in Bangkok, zij was daar voor de verkoop van haar aandeel in de villa aan haar voormalige Thaise partners en hij was toen adviseur bij het bedrijf van Parichat, hij was getrouwd met een Thaise en woonde in een buitenwijk van Bangkok. Hij was na de operatie in Cambodja met pensioen gegaan, de risico ’s ook financieel werden steeds groter en ze hadden hem steeds minder nodig.
In feite ruilde Michaëla haar aandeel om voor een bescheiden villa in Hua Hin, een stad aan de kust, meer in het zuiden van Thailand. Parichat had nog steeds haar filmbedrijf voor SM films maar ook pornofilms en dit liep veelal over Wannapah, die ook een groot bordeel had in Bangkok, Tik had de suite en klanten van Michaëla overgenomen. Parichat en Tou hadden Günther nodig voor zijn contacten maar Christiaan leerde erg snel dus ook hier stopte het snel voor hem.