Chantal stond met Jan, de oom van Denise, in Eindhoven voor een luxe appartementencomplex, hier zou die Alejandro ondergedoken zijn na zijn vlucht uit Maastricht. Hier woonden zijn adoptie ouders, deze ouders waren bij zijn adoptie erg gelukkig geweest, na jaren lang wachten waren ze eindelijk in aanmerking gekomen, het was echter bij één adoptie gebleven, ze hadden hem zo goed mogelijk en met liefde opgevoed, hij was als enig kind niets tekort gekomen.
Op een gegeven moment meldde hij aan zijn ouders dat hij een dame had leren kennen, zij was net als hij uit Colombia, een paar maanden later was Denise op bezoek gekomen bij de ouders van haar slaaf en bij dat bezoek had Denise hen meegedeeld dat hun zoon in dienst was bij haar. Alejandro had haar die avond steeds Mevrouw genoemd en had van te voren aan zijn ouders gevraagd ook respectvol te zijn en haar Mevrouw te noemen.
Denise was die avond geheel in het leer gekleed, laarzen en een mantelpakje met plooirok, zijn vader was erg onder de indruk van Denise, zijn moeder was erg bedeesd en gedroeg zich erg onderdanig naar Denise toe, tegelijk maakte ze zich zorgen over haar zoon.
Na die avond hadden ze hun zoon niet meer gezien alleen nog maar telefonisch gesproken en een paar dagen geleden stond hij plotseling weer op de stoep en vroeg of hij een tijdje kon blijven.
Zijn kamer was nog steeds zo als de laatste keer dat hij er in geslapen had en zijn ouders waren blij hem weer te zien en vroegen hem honderduit over wat er aan de hand was, alleen hij wilde er niet over praten.
Chantal belde aan en via de intercom sprak een vrouwenstem tot haar. “Goedenavond” zei de stem, “Goeden avond mevrouw, mijn naam is Chantal en ik kom voor Alejandro, is hij thuis”. De moeder zei ja en drukte de deur open “Komt U boven mevrouw”.
Ze draaide zich om en liep naar de huiskamer om haar zoon te vertellen dat hij bezoek kreeg van ene Chantal, Alejandro schrok zichtbaar maar durfde niets te zeggen, de deurbel ging en zijn moeder draaide zich om de deur te gaan openen, Alejandro liep meteen achter haar aan.
Chantal en Jan kwamen binnen, ze zag er weer adembenend uit, haar blonde haar in een pony kapsel, keurig gekleed in een donker blauw mantelpakje met een plisseerok tot net boven haar knie, ze had blauwe pumps aan met een blokhakje, in haar hand had ze een kort rijzweepje, ze zag eruit als een Engelse kostschoollerares. “Komt U binnen mevrouw” achter haar knielde haar zoon voor deze strenge Dame, Chantal liep naar binnen en ging in de fauteuil zitten die de moeder haar aanwees: “Wilt U koffie, mevrouw” “Graag” zei Chantal “En ik wil je zoon privé spreken in zijn eigen kamer”.
Alejandro ging de dame voor naar zijn kamer en deed achter haar de deur dicht, Chantal nam plaats in de enige stoel in de kamer en liet hem voor zich knielen en uitkleden, volkomen naakt. Alejandro was zich bewust dat hij verloren was en dat zijn ouders hem niet konden beschermen, deze Meesteres was gekomen om hem in het huis van zijn ouders te bestraffen en hem daarna mee terug te nemen naar Meesteres Denise, die hem waarschijnlijk de straf zou opleggen die hem te wachten stond na weglopen.
Zijn rug was nog gehavend van de afstraffing die hij van haar had gekregen maar dat weerhield haar er niet van om hem een paar harde zweepslagen te geven op zijn billen, hij kreunde het uit, Chantal werd wat vochtig tussen haar benen, zijn moeder klopte op de deur, zijn vader deed de deur open en liet zijn vrouw met het dienblad binnen, beiden zagen hun zoon op zijn handen en voeten voor de staande Dame met de zweep in haar hand, ze zagen zijn gehavende lichaam vol striemen en blauwe plekken. De moeder zette het blad neer op het bureau en vroeg aan haar zoon wat er aan de hand was, “ Ma, dit is mijn leven, deze Dame is een Meesteres, die mij komt straffen en ophalen’’ Chantal ging zitten, dronk van de koffie en beval de vader de deur te sluiten. Zijn vader gehoorzaamde meteen, ook omdat Jan naast hem stond, zijn vrouw bleef verbijsterd achter met haar zoon op zijn knieën en de knappe Meesteres rustig koffie drinkend. “Je hebt het beste voor met je zoon, neem ik aan “ zei Chantal met haar liefelijke Vlaamse accent, “Ja natuurlijk “antwoordde zij, “Dan kniel nu voor mij in het belang van je zoon” beval Chantal haar, de vrouw knielde huilend voor haar en zag dat haar zoon wat glimmends om zijn penis en scrotum had.
Chantal strafte de slaaf nog verder en liet zich door hem tot een orgasme likken, dit alles in bijzijn van zijn moeder en haar vader op de hal achter de gesloten deur, hierna gaf zij Alejandro opdracht zich aan te kleden en zijn spullen in te pakken.
Hierna verliet Chantal samen met Jan en Alejandro het appartement, de beide ouders op hun knieën achterlatend. Nadat ze Alejandro geboeid in de kofferbak hadden opgesloten reden ze snel terug naar Maastricht.
De vader en moeder van Alex bleven geschokt achter in het dure appartement, de vader vroeg aan zijn vrouw of hij de politie moest bellen waarop zij huilend antwoordde, maar hij wilde het allemaal zelf en we moeten met die mensen meewerken in het belang van Alex want zo noemde zij hem, Alejandro was de naam die Denise hem had gegeven. De telefoon ging en Bert, Alex zijn vader nam op, hij noemde zijn naam en kreeg te horen: ”Met Meesteres Denise, je kent mij nog wel, je zoon is nu op weg naar mij om mij te dienen als onderdanige en gehoorzame slaaf, hij is in goede handen en het is zelf zijn vrije keuze, morgen zal hij jullie bellen”, hij hing op en zei tegen zijn vrouw dat was die Denise en die vertelde me dat hij in goede handen is en dat hij ons morgen zal bellen.